Šta kažu podaci iz ankete o radnoj snazi za oktobar 2011. godine?

Podatke iz ankete o radnoj snazi RZS-a treba uzimati sa rezervom usled veličine uzorka, kao i metodoloških promena. Podatke iz aprila 2008. godine sam označio jer je procena većeg broja poljoprivrednika za 169 hiljada, u odnosu na oktobar 2007. godine uticala i na mnogo dublji pad broja zaposlenih od tada, kao što je i smanjivanje broja nezaposlenih za 152 hiljade lica tada, uticala na sadašnji rast broja nezaposlenih lica.

Stoga ću izneti samo podatke iz poslednje ankete, a u odnosu na oktobar 2008. godine. Kada bi se uzeli podaci iz oktobra 2007. godine poređenje bi bilo manje bolno, ali ovde se ne bavimo sa merenjem količine bola, već sa činjenicama.

U odnosu na oktobar 2008. godine:

Povećani su:

–        broj nezaposlenih lica za 234.636;

–        broj neaktivnog stanovništva za 289.694;

Smanjeni su:

–        ukupno stanovništvo za 104.321;

–        stanovništvo starije od 15. godina za 56.468;

–        aktivno stanovništvo za 346.162;

–        zaposleni za 580.799 lica;

–        u zaposlenima poljoprivrednici i pomažući članovi za 186.719;

–        lica mlađa od 15 godina za 47.853;

–        lica radnog uzrasta za 229.393 lica;

Pri padu broja zaposlenih za 580.799 lica, smanjenje broja zaposlenih radnika iznelo je 346.500 lica, samozaposlenih 160.114 lica, a pomažućih članova domaćinstva za 74.186 lica.

Pad broja zaposlenih podeljen sa 1.095 dana daje 530 manje zaposlenih svakoga dana, uključujući i vikende.

Koji se još interesantni podaci mogu izvući iz Ankete:

Na 100 stanovnika u Srbiji imamo:

–        15,4 mlađih od 15 godina, i 9,3 starijih od 75 godina;

–        39,2 su aktivna, u čemu 29,9 radi, a 9,3 je nezaposleno;

–        45,4 je starije neaktivno (uključujući 9,3 penzionera)

–        3,5 su neaktivni i žele da rade;

–        1,9 su neaktivni, žele ali iz nekog razloga ne mogu da rade;

–        30,8 su neaktivni i ne žele da rade, u čemu su 6,9 u školi i specijalizaciji a 15,6 su penzioneri mlađi od 75 godina.

Kada smo kod penzionera po Anketi se dolazi (što se verovatno ne slaže sa podacima penzionih fondova) do 462 penzionera starosti od 15 do 24 godina, 1.223 u dobi između 25 i 34 godine, 4.493 od 35 do 44 godine, 44.954 od 45 do 54 godine, 489.614 od 55 do 64 godine i 620.000 od 65. do 75.

Kada smo kod najstarijih, suprotno ličnom očekivanju izračunato je da Beograd ima najmanje mlađih od 15 godina i najviše starijih od 75 godina, kao što i ima najviše korisnika penzija mlađih od 75 godina (18,5, dok je u Vojvodini 15,5, u Šumadiji i Zapadnoj 14, a u Južnoj i Istočnoj Srbiji 15 penzionera na 100 stanovnika.

Anketa o radnoj snazi dovodi do suprotnih zaključaka u odnosu na predrasudu o najvećoj stopi zaposlenosti u Beogradu: na 100 stanovnika najviše je zaposlenih u Šumadiji i Zapadnoj Srbiji (41,4), Vojvodini (39,3), Južnoj i Istočnoj Srbiji (39,2), a najmanje u Beogradu (36,7). Beograd ima najviše neaktivnih lica i to usled najvećeg udela penzionera i starijih od 75 godina. Veća stopa zaposlenosti kod ostala tri regiona je posledica većeg broja poljoprivrednika i pomažućih članova domaćinstva, kojih je manje od jedan u Beogradu na 100 stanovnika, a nepunih deset u Šumadiji i Zapadnoj Srbiji.

Takođe je veća stopa zaposlenosti ruralnog u odnosu na urbano stanovništvo. Iz Ankete se dolazi do podatka da nepune dve trećine aktivnih u ruralnim područjima je zaposleno, a samo jedna trećina se isključivo bavi poljoprivredom. Ruralna područja imaju i veći udeo dece do 15 godina i starijih od 75 godina u ukupnom stanovništvu u odnosu na urbana područja.

Kada se posmatra stopa aktivnosti prema nivou obrazovanja dolazi se do očekivane najveće zaposlenosti i aktivnosti visoko obrazovanih. Udeo u aktivnom stanovništvu osoba bez škole je samo 10%, sa nižim obrazovanjem 27,7%, srednjim 56%, a sa visokim 64%. Pri tome je stopa nezaposlenosti kod fakultetlija 16%, sa srednjom školom 26,8%, sa nižim obrazovanjem 21,8%, a bez škole 37,8%.

Kada se stanovništvo posmatra prema starosnim grupama najmanja je stopa aktivnosti kod najmlađe grupe od 15 do 24 godina (28,8%), zatim kod najstarije od 55 do 64 godine (36,5%), dok je između 25 i 55 godine stopa aktivnosti iznad tri četvrtine.

Stopa nezaposlenosti je najveća kod najmlađih, od 15 do 24 godine (51,9%), i opadajuća je sa starijim grupama, od 32% za stare od 25 do 34 godine, 20,3% za uzrast od 35 do 44 godine, 19,4% za 45 do 54 godine, 15,1% za 55 do 64 godine.

Interesantno je da je i iznad 65 godina 5,4% stanovnika aktivno, 88.588 lica u čemu je gotovo 90% u poljoprivredi, a čak je i 1.060 lica u kategoriji nezaposlenih.

http://webrzs.stat.gov.rs/WebSite/repository/documents/00/00/56/67/RS10_010_2012_srb.pdf

3 komentara

  1. Oduvek ima ta klasna podela na radnike i seljake ??
    Kod nas je to neki partizanski um shvatio bukvalno a posle genetski preneo na svoje potomke pa tako seljaci nisu radnici ??!
    Nikada mi nije bilo jasno zasto neko ko radi 10h dnevno na jednoj lokaciji nije radnik a neko ko rai 8h dnevno na dugoj lokaciji to jeste. Jedino logicno objasnje te podele je bezobrazna zelja za dinstikcijom u efektivnom radnom vremenu i ucinku. Naime seljaci daleko vise efektivno rade od radnika i njihov ucinak je daleko veci sto drzava u kontinuitetu kaznjava. Nedostatak sindikata to je pretvorio u klasnu podelu koja seze do robovlasnistva.
    Takva drzava nikada ne moze napredovati i od nje se ne moze ocekivati mnogo…

  2. Darko, postoji ogromna razlika izmedju radnika i seljaka, barem kada je budzet u pitanju. Seljaci skoro da i nemaju veze sa budzetom, jer placaju simoblicne doprinose za penziju i zdravstveno i nista vise od toga. Ne placaju ni nadoknadu za gradsko gradjevinsko, ni poreze i dopirnose na platu, niti razne takse prilikom izgradnje objekata. Sve to oni koji zive u gradu placaju. Seljaci su, pogotovu do pre 5-6 godina, bili potpuno van drzavnog sistema. Drzavni aparat ne izdrzavaju seljaci direktno. Njima se indirektno zakida kroz cene, ali se od njih porezi ne ubiraju.

  3. 39,2 su aktivna, u čemu 29,9 radi, a 9,3 je nezaposleno;

    Dakle, na 100 ljudi 30 radi, a kako je pola na budzetu, prakticno tek 15-ak ljudi stvara novostvorenu vrednost.
    Naravno, postoji i ovde problem „seljaka“. Naime, mnogo njih se vodi na nekoj zemlji i preko toga im ide penzioni staz, a u relanom zivotu oni tu livadu nikada nisu ni videli. Uopste nije zanemariv broj takvih. Oni su uglavnom u sivoj zoni u gradu.

Оставите одговор

Ваша адреса е-поште неће бити објављена. Неопходна поља су означена *