Kako je do neprepoznavanja dovedena suština prevare: etničko čišćenje Srba u Federaciji BiH

Ako se sudi po ostvarenim rezultatima ratove na prostoru bivše Jugoslavije tokom devedesetih godina prošlog veka možemo kvalifikovati kao završetak etničkog čišćenja Srba koji je započeo u Drugom svetskom ratu od strane fašističkih marionetskih režima u Hrvatskoj, BiH i na KiM. Srbi su tokom 90-tih godina etnički očišćeni sa velikog prostora Hrvatske, BiH i KiM, i to se lako može utvrditi poređenjem broja stanovnika ovih svetlih demokratija iz 1991 godine i popisa koji su izvršeni 2011-2013 godine.

Nekom preporukom EU, ili neke druge multinacionalne institucije, neće biti objavljeni podaci o nacionalnoj pripadnosti stanovnika u BiH po naseljima. Na taj način se sakrivaju činjenice o etničkom čišćenju koje se dogodilo tokom etničkog rata 1991-1995 godine.

U BiH Srbi su živeli u selima mnogo više od druga dva konstitutivna naroda. Pred rat procena je bila da su Srbi bili većina na 70% teritorije BiH (51.197 km2). Podelom BiH na dva entiteta dejtonskim sporazumom je legalizovano etničko čišćenje Srba sa teritorije veće od 10.000 km, a što je uporedivo sa površinom Kosova i Metohije! Kada tome dodamo sličnu površinu u Hrvatskoj dolazimo do podatka da je srpskom narodu oteto tri Kosova!

Dok za 1991 godinu imamo neverifikovan popisni materijal po naseljima i po nacionalnoj pripadnosti stanovnika, za 2013 godinu objavljeni su podaci samo o broju stanovnika po naseljima bez nacionalne pripadnosti. Promene u broju stanovnika po naseljima mogla su nastati usled delovanja više faktora: ubistava, bekstva, umiranja, doseljavanja i množenja. Moguće je da su se u nekim naseljima u Federaciji BiH doselili novi stanovnici, a gde su živeli pre toga Srbi, čime se (delom) sakriva etnička promena.

Specifičnost koja dodatno otežava „razvrstavanje“ podataka po naseljima predstavlja činjenica da je granica između entiteta prošla kroz atare sela, pa imamo desetine sela u oba entiteta, a i da su unutar entiteta Federacija BiH Hrvati i Bošnjaci delili sela formirajući nacionalne opštine (npr. Tešanj i Usora)…

Podatke po naseljima iz 1991 godine, a kod ovih podeljenih naselja, pripisali smo onim entitetima kojima je pripadala etnička većina prilikom popisa 1991 godine. Na primer, ukoliko je u selu bilo više Srba, onda bi podatke dodali Republici Srpskoj, a ukoliko je bilo više Bošnjaka ili Hrvata, dodali bi entitetu Federacija BiH.

Ovako smo došli do 479 hiljada Srba na sadašnjoj teritoriji Federacije BiH, koji su tu živeli 1991 godine, i predstavljali su tačno petinu stanovništva ovog entiteta, a 35% od ukupnog broja Srba u Bosni i Hercegovini. Muslimana je bilo 1.417 hiljada, na sadašnjoj teritoriji Federacije BiH, Hrvata 599 hiljada, Jugoslovne 162 hiljade i ostalih 62 hiljade.

Na teritoriji Republike Srpske (uz oprez oko dodele stanovništva podeljenih sela koji smo ovde izvršili), živelo je 885 hiljada Srba, 475 hiljada Muslimana, 159 hiljada Hrvata, 80 hiljada Jugoslovena i 42 hiljade pripadnika drugih naroda. Ovde se može konstatovati jednakost broja Muslimana u RS i Srba u Federaciji BiH, te i jednaka izloženost nesrećama koje su se dogodile.

U Federaciji BiH Srbi su bili sa jedne strane visoko skoncentrisani u urbanim centrima (u kojima su bili manjina), dok su sa druge strane bili rasuti po selima okolo velikih naselja, a u kojima su bili homogeni, retko pomešani sa Bošnjacima i još ređe sa Hrvatima.

Od više od 3.300 naselja samo 30 je dovoljno da se objasni polovina od ukupnog broja Srba u Federaciji BiH u 1991 godini, i to su bile gradske opštine Sarajeva, Zenica, Mostar i Tuzla, i neka manja naselja.

Srbi su činili apsolutnu većinu u broju stanovnika 1991 godine u 698 naselja u kojima je živelo 168 hiljada Srba. U ovim naseljima broj stanovnika smanjen je sa 196 hiljada u 1991 godini na 92 hiljade u 2013 godini. Pošto je u periodu između dva popisa bilo različitih uzroka promena broja stanovnika, ovi podaci nam ne omogućavaju uvid u promenu broja Srba, posebno ako se uzme u obzir da su na njihovom mestu se naseljavali Bošnjaci i Hrvati (i obratno u Republici Srpskoj).

Stoga se dodatno fokusiramo na naselja koja su ostala bez stanovnika.

U 155 naselja danas nema ni jednog stanovnika, a 1991 godine Srbi su bili u većini živelo je 12.113 Srba. U tome je 87 naselja bilo bez pripadnika drugih naroda.

Ukoliko saberemo podatke o smanjenju broja Srba u Hrvatskoj (preko 400 hiljada) u Federaciji BiH (preko 300 hiljada) u na Kosovu i Metohiji (oko 130 hiljada) dolazimo do broja od preko 830 hiljada Srba koji su napustili svoje kuće i domove, što je više od 10% od ukupnog broja Srba pred početak građanskog rata u SFRJ.

Sudeći po konačnim rezultatima, pobedile su nacional-fašističke ideologije iz drugog svetskog rata, koje su čekale skoro pola veka da bi nastavile „posao“ iz 1941 godine.