Broj Slovaka u Srbiji smanjen je za 10,6% između dva popisa, a njihov udeo u ukupnom broju stanovnika Srbije sa 0,787% na 0,734%. Broj je smanjen za 6.271, sa 59.021 na 52.750 stanovnika.
Najveći broj Slovaka (95,4%) živi u Vojvodini, njih 50.321, zatim u Beogradu 2.104 i u Centralnoj Srbiji 325. Između dva popisa njihov broj je smanjen u Vojvodini za 6.316, i u Beogradu za 95 dok je povećan u Centralnoj Srbiji za 140 lica.
Posmatrano po oblastima i gradovima najviše Slovaka živelo je u Južno-bačkoj bez Novog Sada (17.879), Južno-banatskoj (13.777), Sremskoj (8.154), Novom Sadu (6.596), Srednje-banatskoj (2.135), Beogradu, Zapadno-bačkoj (1.096), Severno-bačkoj (282) i Severno-bantskoj (207). Broj Slovaka ni u jednoj oblasti Centralne Srbije nije prelazio 45 lica, a najviše ih je bilo u Mačvanskoj (44) i u gradu Nišu (38). Broj Slovaka je smanjen u svim oblastima Vojvodine i u Beogradu dok je povećan u svim oblastima Centralne Srbije izuzev u Zaječarskoj gde je smanjen za jedno lice.
Posmatrano po opštinama Slovaci su predstavljali apsolutnu većinu u Bačkom Petrovcu (65,4%), a relativnu u Kovačici (41,8%). Više od hiljadu Slovaka živelo je u Kovačici (10.577), Bačkom Petrovcu (8.772), Staroj Pazovi (5.212), Bačkoj Palanci (9,09%), Baču (2.845), Šidu (2.136), Zrenjaninu (2.062), Zemunu sa Surčinom (1.424 u čemu u Surčinu 1.254), i Pančevu (1.411). Veći udeo od jednog procenta u ukupnom broju stanovnika imali su još i u Alibunaru, gde je živelo 965 Slovaka, u Odžacima (835), Beočinu (830) i u Plandištu (616). Između dva popisa u svim ovim opštinama i gradovima smanjen je broj Slovaka.
Više od 100 a manje od 500 Slovaka živelo je u 10 opština, od 11 do 100 u 35 opština, a do 10 u 70 opština (u 24 samo po jedan), dok u 27 opština nije bilo ni jednog Slovaka.