Srbija koja nestaje (10): Žabari

Prema popisu stanovništva iz 2012 godine ova opština je imala 11.380 stanovnika, što je za 56,5% manje nego 1948 godine. Sedam opština je imalo veći relativan pad broja stanovnika od ove opštine. Broj je smanjen za 14.798 stanovnika, i veće smanjenje broja imalo je 11 opština. U odnosu na popis iz 2002. godine broj stanovnika smanjen je za 1.654 lica, što je smanjivanje za 12,7% i veći relativan pad je imalo 46 opština u Srbiji.

Zbog promene administrativnih granica nismo u mogućnosti da utvrdimo broj stanovnika sadašnje opštine između dva svetska
rata, kao ni da sa sigurnošću tvrdimo da su podaci iz pretprošlog veka tačni. Sadašnji broj stanovnika je uporediv sa brojem od pre oko 170 do 200 godina.

U opštini Žabari većinu čine Srbi (89,1%), čiji se relativan udeo smanjio od popisa 2002 godine (94,5%), kako usled većeg broja
umrlih od rođenih, tako i zbog povećanja broja onih čija je nacionalnost nepoznata, ili se nisu izjasnili, i zbog povećavanja broja Vlaha i Roma (pri padu broja Rumuna). Broj Crnogoraca smanjen je sa 18 na 6, a Jugoslovena sa 10 na jednog, dok je broj Roma povećan sa 5 na 57.

U opštini, ne računajući privatnu poljoprivredu, druge privrede gotovo da nikad nije ni bilo, pa za Žabare važe stihovi Bob Dilana „Kad nemaš ništa, nemaš šta ni da izgubiš“. Najveći broj zaposlenih u pravnim licima bio je u 1989. godini, 1.159 lica, i on je smanjen na 765 lica u 2012. godini. Pri tome je broj zaposlenih u industriji bio 270 te davne 1989. godine, smanjen je na 124 u 2002, da bi u 2012. godini bio povećan na 325 lica. Ovaj podatak je svrstava u malobrojne opštine koje su imale rast broja zaposlenih u industriji u Srbiji u nekim dužim vremenskim poređenjima.