Prema podacima iz Ankete o potrošnji domaćinstava u 2011. godini u Srbiji je bilo 2,5 miliona porodica koje su u proseku raspolagale sa 51.641 dinar i trošile po 47.574 dinara mesečno.
Pošto prosečno domaćinstvo ima 2,9 članova dolazimo do prosečne potrošnje po članu od 17.807 dinara mesečno. Ako nekome ovaj podatak izgleda prevelik treba videti strukturu stanovništva prema primanjima.
U Srbiji zvanično radi 1,7,4 miliona stanovnika, i još 1,68 miliona prima penzije. To znači da u svakoj porodici od 2,9 članova 1,4 prima plate ili penzije a 1,5 je izdržavano (studenti i nezaposleni) ili zaradjuje novac u sivoj zoni ili u poljoprivredi.
Kada zaposlenima, penzionerima, sivoj zoni i poljoprivredi dodamo i doznake iz inostranstva, prihode od renti, prihode od prodaje imovine, dolazimo do ove prosečne svote novca za potrošnju.
I dok se većina „krpi“ da preživi od početka do kraja meseca istinski ugrožene kategorije stanovništva su nezaposleni, Romska populacija i ostareli poljoprivrednici, koji ne mogu da obrade zemlju, a nemaju zemljoradničke penzije (koje su inače skromne, oko 9,4 hiljada dinara, ali se najvećim delom isplaćuju transferima iz budžeta, a ne uplatama poljoprivrednika u penzioni fond.
Kada crno-sivoj slici o siromaštvu suprotstavimo podatke o uvozu, koji iznosi 15 milijardi evra, dolazimo do podatka da u proseku po stanovniku on iznosi oko 2000 evra, ili oko 167 evra mesečno, a što je uporedivo sa prosečno raspoloživim i potrošenim sredstvima po stanovniku mesečno.