Podaci u tabeli sa puno uporedivih podataka preuzeti su iz Statističkog godišnjaka Kraljevine Srbije za 1907-1908 godinu, a iz njegovog međunarodnog pregleda.
Najveći broj stanovnika tada, kao i danas, imala je Kina, 426 miliona, pa je uz Britansku Indiju (294 miliona) imala više od polovine od ukupnog broja stanovnika na planeti. Srbija je imala prosečan godišnji porast broja stanovnika od 1,51%, koliki je imala i Bugarska, a u Evropi je jedino Rumunija (1,94%) imala veći relativan porast. Imala je i Bosna i Hercegovina (1,6%), a
verovatno i drugi delovi Balkana koji su bili pod vlašću Turske, ali nisu bili poznati podaci o ovoj pojavi. U svetu su brži rast broja stanovnika imali Sjedinjene Američke Države (1,89%) i Egipat (2,35%). Srbija je, poput SAD imala brzi porast stanovništva usled priliva stanovnika iz okolnih zemalja, a ne zbog najviše stope nataliteta.
Srbija je bila karakteristična, među zemljama za koje postoje uporedivi podaci, i po tome da je imala najmanji udeo starijih od 15 godina koji su bili neoženjeni i neudati, i posledično najveći udeo oženjenih i udatih u ovoj starosnoj kategoriji stanovništva.
Dodatni ekstremi Srbije tiču se radne aktivnosti stanovništva: ona je imala najnižu stopu zaposlenosti muških (37,8 u 100), ženskih (samo 2,6%) i uopšte (20,7%).
Već kod strukture zaposlenog stanovništva po delatnostima Srbija nije imala ni jedan ekstemni pokazatelj. Pošto je Bugarska imala ubedljivo najveći udeo zaposlenih u poljoprivredi (83,2%), ona je imala i najniže udele zaposlenih u industriji i rudarstvu (7%), u trgovini (3,9%) i u javnim službama i u ostalim zanimanjima (5,9%). U poljoprivredi je Srbija imala drugi udeo (70,1%), pa je zato nakon Bugarske imala i najmanje udele zaposlenih u industriji i rudarstvu (12,4%), i u trgovini (4,8%) gde je još Ugarska imala manji udeo (4,1%). U ostalim zanimanjima manji udeo od Srbije (12,7%) imali su još i Italija (8,7%), Austrija (10,4%), Švajcarska (10,4%) i Nemačka (12,4%).
Na 1.000 stanovnika najveći broj rođenih (48), umrlih (29,5) i višak rođenih (18,5) imala je Rusija. Srbija je imala 36,8 rođenih i veći broj rođenih imali su još i Rumunija (41,7), i Bugarska (40,4). Umiralo je 23,7 na 1.000 i veći broj umrlih imali su još i Španija (24), Ugarska (25,2), Rumunija (26,7) i Bugarska (24,3). Višak rođenih u Srbiji bio je 13,1, i veći višak rođenih imali su Holandija (15,4), Finska (13,9), Rumunija (15), Bugarska (16,1), Danska (14,1), i Nemačka (14,2). Kada se ovi podaci uporede sa podacima o rastu broja stanovnika dolazimo da zaključka da je Srbija bila zemlja neto priliva stanovnika (po 0,2% godišnje), dok je većina ostalih imala neto odliv stanovnika, najviše u SAD.
Za kraj su priloženi podaci o robnoj razmeni u 1908 godini koje sam podeli sa popisanim brojem stanovnika kako bi došao do relativnih pokazatelja o intenzitetu trgovine po stanovniku. Sjedinjene Američke Države bile su najveći svetski izvoznik a Velika Britanija najveći uvoznik, prva sa najvećim suficitom a druga sa deficitom u trgovini. Srbija je imala najmanje apsolutne podatke. Podeljeno na broj stanovnika Holandija je imala najveću a Rusija najmanju intenzivnost robne razmene sa inostranstvom. Srbija je imala izvoz od 28,9 tadašnjih dinara po stanovniku, i manji izvoz od nje, uz Rusiju, imala je samo još Bugarska (27,9). Uvoz je iznosio 28,1 dinara po stanovniku i samo je Rusija imala manji uvoz od nje.
Interesantan tekst. Posmatrano čisto matematički da smo u narednih 100 godina rasli po 1,51 odsto mi bismo više nego udvostručili stanovništvo. Interesantan je slučaj Rumunije pod posle II svetskog rata. Čaušesku je negde sredinom šesdesetih zabranio abortuse, uveo poreze na neoženjene i neudate, i pospešio stopu prirodnog priraštaja. Kao negativna posledica pojavila se SIDA, gotovo u obliku epidemije i naravno prostitucija.
U knjizi Gorana Nikolića -Ekonomija svakodnevice, on duhovito primećuje da su te bebe koje su rođene u vreme zabrane abortusa, kao studenti učestvovali u obaranju Čaušeskua, koji im je možda i omogućio da budu na ovom svetu……..
Podatak koji zavređuje jednu ozbiljnu sociološku studiju jeste činjenica da smo imali najmanje neudatih preko 15 godina.Udavalo se i ženilo na preporuku i nekad i bez gledanja, a preporuke su davali seoski sveštenici, lekari, učitelji, pisari u mesnim zajednicama. Vodilo se računa o tome da kruška ne može da padne pod jabuku i sl. Sada u doba alijenacije Facebook je zamenio realni život i druženja, pa se nalazimo u situaciji da ili nema želje za rađanjem ili se taj momenat maksimalno odlaže, pa budući da biologija učini svoje, dođe do pogrešne kombinatorike, ali onda već bude kasno.